Dochters met gouden hartjes
Column: Fernando Jonker
Gepubliceerd: 22 oktober 2021
De laatste keer dat ik met mijn dochters op vakantie ging is alweer heel wat jaartjes geleden. De intentie was er wel, maar gezien de coronaomstandigheden was het er nog niet van gekomen… Op het moment dat we net een vakantie wilde boeken naar het buitenland werden de maatregelen verstrengd en zijn we een weekje gaan kamperen bij Hotel Mammie. Ik had de meiden beloofd dat wanneer de omstandigheden het weer toe zou laten, we zouden kijken of we ergens in de herfstvakantie een paar dagen naar een buitenlandse bestemming zouden gaan. Mijn vriendin Max stelde voor om paar dagen naar Kroatië te gaan. Dubrovnik. Ze kon voor een mooie prijs tickets bemachtigen en dezelfde dag heeft ze voor ons tickets geboekt. Nu was het wat betreft het weer een redelijke gok. Dat zien we dan wel weer, dacht ik…
Afgelopen week was het zover. Zoals de meesten die mij kennen wel weten, heb ik twee lieftallige dochters. Als je ze zou zien, zou je denken dat het twee vriendinnen zijn. De een is blond en de ander is donker. Wat karakter betreft is de één wat ingetogen en de ander is vrij uitbundig. De één lijkt in alles op mij en de ander in iets mindere mate. Degene die het meest op mij lijkt, roept ook het hardst dat ik verstrooid ben, vergeetachtig, altijd te laat kom, enz. enz.
Voor de reis moesten de meiden zelf een aantal dingen regelen. Het is grappig om te constateren hoe deze twee van elkaar verschillen en hoe de één echt dezelfde fratsen als mij heeft. Zoë had alles tot in de puntje geregeld, zij laat niks aan het toeval over. Dana is eigenlijk een kloon van mij. Dat blijkt ook wanneer we er achter komen dat er nog van alles geregeld moet worden. Ik kan het haar ook niet kwalijk nemen. Ik ben exact hetzelfde.
Max bracht ons naar Schiphol en omdat we naar Kroatië vlogen, begon de reis op Schiphol anders dan ik gewend ben. Met instructies van Max stappen wij Schiphol binnen. we hadden een ontzettende drukte verwacht, maar eigenlijk liep alles voorspoedig. In Dubrovnik aangekomen moesten wij nog wel een tijd zoeken naar ons appartement. Maar die hebben we gelukkig uiteindelijk gevonden…
Het mooie aan deze vakantie vergeleken met de vorige, is toch dat de meiden wat ouder zijn. Met hen verveel ik mij geen moment. Ze zijn ook heel meegaand en maken eigenlijk nergens een probleem van. We hebben aantal leuke dingen gedaan. Echt gelachen. Ajax speelde tegen Borussia Dortmund en voor diegene die niet van voetbal houden: dit was voetbal zoals voetbal gespeeld moet worden. Sinds Ajax het de vorige keer in de Champions League zo goed heeft gedaan, is er een soort ritueel ontstaan met mijn dochters. We kijken altijd Champions League. Zo ook in Dubrovnik. Ik vraag mij af of ze het zelf echt zo leuk vinden of dat ze het voor hun vader doen… Ik denk het laatste. Daarover nadenkend vind ik het zo onwijs lief en bijzonder dat ze voor mij 90 minuten lang naar zo’n wedstrijd zitten te kijken. Toen de wedstrijd voorbij was, zijn we nog ergens een burger gaan eten.
‘Morgenochtend trakteer ik op ontbijt’, zegt Zoë. ‘Dan trakteer ik daarna op koffie en een ijsje’, zegt Dana. Dat maakt mij een trotse vader van twee totaal verschillende meiden, maar met allebei een gouden hartje…
Fernando Jonker