Een dorpskroniek: zondag 6 oktober
Column: Matthijs de Boer
Gepubliceerd: 11 oktober 2024
Op zondag 6 oktober werd er voor het eerst sinds 2017 weer een veiling georganiseerd door Stichting Dorpskerk Graftdijken ten behoeve van de Dorpskerk West-Graftdijk. De veiling, met zo’n 100 kavels, vond uiteraard plaats in het knusse dorpskerkje zelf. Zoals ik begin dit jaar al schreef, is de kerk prachtig gerenoveerd, is er een ambitieus kerkbestuur en is men naarstig op zoek naar financiële middelen om de toekomstplannen kracht bij te zetten en de laatste renovaties te voltooien. Steunen kan uiteraard nog steeds via www.graftdijken.nl.
Zondag 6 oktober
“De veiling in de dorpskerk in West-Graftdijk staat deze zondag onder bezielende leiding van veilingmeester en jonge tachtiger Jan Prins, in het dagelijks leven dorpsomroeper in De Rijp en bankdirecteur in ruste. Bij grote evenementen en gebeurtenissen kom je Jan gegarandeerd tegen als omroeper – inclusief kostuum uit de vroegmoderne tijd. En ja, we hebben ook internet en riolering, maar sommige dingen moet je niet veranderen.
De veilig begint om stipt 2 uur en bij binnenkomst, nog bijkomend van de fietstocht met tegenwind (ik ben een ouderwetse fietser zonder elektrische aandrijving) vanuit De Rijp, via Graft en de weilanden, naar West-Graftdijk, word ik direct aangesproken door Jan. “Ik zag je wel lopen hoor, vanochtend om 11 uur, met je gezin en hond”. “Oké, Jan” reageer ik stamelend. Je hoort en leest wel eens over de toegenomen zorgen over datalekken, cyberaanvallen en online privacy, maar bij mij in het dorp is privacy al langere tijd een rekbaar begrip en ligt mijn privéleven blijkbaar gewoon op straat. Maar daar heb ik zeker in dit geval vrede mee.
Er wordt tijdens de veiling veel gelachen en biedingen volgen elkaar in rap tempo op. Ondertussen maakt dorpsfotograaf Ad Hodde, eveneens een kwieke tachtiger (“alleen wat last van m’n knie”), foto’s voor de lokale krant De Uitkomst. Zou er misschien iets in het water zitten?
De veiling herbergt een aantal mooie stukken, maar helaas word ik overboden op de antieke stationsklok en het ritje met de vrachtwagen die ik voor mijn zoontje van 2 op het oog had. Ik ben natuurlijk ook maar een armlastig politicus. Maar gelukkig betekent dit wel dat er een hoger bedrag naar het goede doel gaat. Uiteindelijk wordt er met de veiling ruim 7.000 euro opgehaald!
Snel met wind mee terug naar De Rijp. Het is in het dorp gebruikelijk dat je zonder aan te bellen bij elkaar via de achterdeur naar binnen loopt. Halverwege de veiling belde mijn vrouw dat de nieuwe buren ineens in de woonkamer stonden. O ja, die afspraak was ik even vergeten. We zijn alweer een half jaar geleden verhuisd binnen het dorp en wonen inmiddels in de oude dorpskern. Maar aan het onaangekondigd binnenkomen moet ik zo nu en dan nog wel even wennen.
Ondertussen gonst het in het dorp alweer over het tweejaarlijkse Midwinterfeest medio december, een evenement waarbij het 17e-eeuwse De Rijp voor een aantal dagen teruggaat in de tijd en er weer even uitziet zoals toen. De Rijp autovrij, het kan dus wel. Als inwoner ontkom je er niet aan om net als de vele vrijwilligers ook je steentje bij te dragen aan het feest en de organisatie. De voorbereidingen zijn in volle gang en het belooft wederom een spektakel te worden. Komt dat zien!
Wonen in het dorp; eenmaal, andermaal, ik ben verkocht.”
Matthijs de Boer
GroenLinks-PvdA