Mark
Column: Fernando Jonker
Gepubliceerd: 9 juli 2021
Afgelopen week ging de docu ‘De smaak van Fernando Jonker’ in premiere. Samen met Bo van de Wall Perné lanceerde wij de docu, want Bo en ik hebben allebei een passie. Hij heeft passie voor fotografie en film en ik heb passie voor koken. Dit resulteerde in de interesse van Bo om een docu over een chef met passie. Wat hebben wij onwijze leuke, lieve, toffe reacties gehad. Bij deze wil ik ook iedereen bedanken die de moeite hebben genomen de docu te bekijken.
Voor wie de docu heeft gezien, is het misschien opgevallen dat mijn compagnon en goede vriend eigenlijk niet op beeld staat en dat kan ik jullie uitleggen. Mark is een persoon die moeilijk te vangen is voor de camera. Mark is iemand die liever niet op beeld komt. Als iemand een foto maakt dan wil hij er het liefst niet op staan. Ik denk dat dat komt omdat Mark liever niet in de picture staat. Toch wil ik Mark in de picture zetten.
Samen met deze strijder hebben wij Fernando’s nu alweer vier jaar. Er is geen andere persoon met wie ik dit avontuur had willen aangaan. Als gastheer voelt hij heel goed aan hoe hij met de gasten moet omgaan, de één formeel en de andere wat juist minder.
Als collega kom je bij Mark nooit iets te kort. Het is iemand die geeft en deelt. Zo verrast hij iedereen altijd wel met een cadeautje en wanneer we dan vragen: ‘Huh, hoezo’? Dan antwoordt hij altijd:’Ja zomaar, vind dat je het verdiend hebt’. Het mooie van Mark is dat hij geeft, zonder iets terug te verwachten. Moet er ergens een vloer gelegd worden? ‘Jongens, ik ben morgen wat later, moet even een vriend helpen met het leggen van zijn vloer’.
Het komt uit een goed hart. Zoiets moet natuurlijk deels in je zitten, maar ik weet dat zijn moeder ook een heel lief persoon is, met een hart van goud en hij heeft het denk ik ook van haar meegekregen.
De meeste mensen die ons kennen, weten hoe wij elkaar voor het eerst hebben ontmoet. Toch wil ik het nog een keer vertellen. Bourgondisch Bergen, lekker eten, lekker drinken, met als eindresultaat dat ik mijn sleutels kwijt was en bij niemand terecht kon voor een slaapplek. Ik besloot de kroeg van een vriend op te zoeken en vroeg hem of ik op misschien op zijn bank mocht overnachten. Helaas sliep hij zelf al op de bank, want hij had onenigheid met zijn vriendin. ‘Fernando, ik vraag wel even aan een van de jongens aan de bar’. En zo vervolgende hij: ‘Jongens, dit is een vriend van mij, een verstrooide Colombiaan, die zijn sleutels kwijt is en een plekje zoekt om te crashen, kan hij bij één van jullie slapen’?
Een van de vier jongens stond op en zei: ‘Amigo, mi casa es su casa! Ga zitten vriend, wat wil je van mij drinken’? Deze persoon was en is mijn vriend en compagnon Mark!
Fernando Jonker
Bekijk hier het verhaal van Fernando over Mark op film.