Wanneer de deur gesloten is, kun je op die deur gaan kloppen. Desnoods met de brievenbus gaan rammelen, of simpelweg op de bel drukken. Dat gaat niet altijd op voor een loket waar je je dient aan te melden. Een nummertje dien je te trekken en het is dan de vraag hoeveel wachtenden er nog voor je zijn. En onderwijl tikt de klok door, vraagt de parkeermeter mogelijk om een nieuw bonnetje en wanneer je even te laat bent, loop je de kans om een bon aan je broek te krijgen. Maar gelukkig in Alkmaar zijn we in het bezit van een scan-auto die automatisch registreert of je wel voor een bonnetje betaald hebt. En dan kun je weer plaatsnemen op een stoel en zijn er waarschijnlijk minder wachtenden voor je.

Waar het tegenwoordig om draait is simpelweg dienstverlening. Voorheen was het gewoon om service te bieden en had de klant nog het idee dat hij of zij de ‘Koning’ was. Maar die tijd is voor een belangrijk deel voorbij. Men hoort wel maar luistert niet altijd. Men belegt bijeenkomsten waarbij de burger in de gelegenheid wordt gesteld om zijn of haar idee naar voren te gaan brengen. Men ontwikkelt plannen, er komen bezwaren en de tijdsdruk waarop men een klap van de hamer verwacht, wordt door de werkelijkheid achterhaald. Besluiten lopen de kans om op de lange baan terecht te komen, of dat een eerder genomen besluit alsnog wordt verworpen. Zo ook met de grote plannen die men had met Overdie. Er zou sprake zijn van een volgende brug over het Kanaal, maar daar kwam een spaak tussen. En weg waren de grote plannen, de projectontwikkelaar legde het stokje naast zich neer. En dan komt een ander probleem naar voren: geld. Wie doet wat en op welke termijn? Dienen bedrijven te gaan verhuizen, gaat dat feest niet door. En waar op termijn mogelijk sprake kan zijn van sociale huurwoningen om mensen van een onderdak te voorzien, ook dat gebeuren wordt op diezelfde lange baan geschoven.

Voornemens doen zich niet alleen voor tijdens een jaarwisseling. Het kan ook door een val van een coalitie alsnog gaan verdwijnen. Of dat door simpelweg een minder goede communicatie, de ene partij naar de ander wijst. Waardoor de schuld verdwijnt en de boete uit het oog wordt verloren. En ook dat is een vorm van dienstverlening die aan inflatie onderhevig is. Het is ook een economisch principe dat een rol speelt. In die zin dat men probeert steeds minder meer uit te gaan geven. Kosten blijven stijgen, inkomsten blijven gelijk en wat men voorheen gewoon was, ook dat komt steeds meer op de tocht te staan. Terwijl we aan alle kanten proberen om het huis maximaal te isoleren. Het fenomeen dat de pot de ketel verwijt, gaat in vele gevallen wel weer op.

En dan komt die ene vraag naar boven drijven: ‘wie weet waar de uitgang is?’ Of die andere vraag: wie weet waar Wammes Waggel woont? Inderdaad Wammes Waggel woont waaid weg!

ikWik