Nieuwe bestuurscultuur?
Column: Gijsbert van Iterson Scholten
Gepubliceerd: 18 februari 2022
Alleen nieuwe politici leiden tot een nieuwe bestuurscultuur, betoogt PvdA-raadslid (sinds 3 jaar) Gijsbert van Iterson Scholten.
Onlangs schreef het Noordhollands Dagblad er nog een tamelijk ontluisterend artikel over. Een raadswerkgroep had zich gebogen over de manier waarop de raad functioneert. Het rapport dat daar uitkwam was niet heel positief. Langdradig, saai, voorspelbaar en een slangenkuil. Niet echt goede reclame voor de politiek in onze gemeente. Onze nieuwe kandidaat-raadsleden schrokken er dan ook behoorlijk van.
Gelukkig had het rapport ook aanbevelingen, die gisteravond door de hele gemeenteraad omarmd werden. Er hoefde niet eens meer over gesproken. Breng de rondvraag terug in de raadsvergadering, oefen met spreekvaardigheid, versterk de fasering in het besluitvormingsproces en maak een actualiteitendebat mogelijk. Als ik de hele lijst had opgenomen had ik nu waarschijnlijk geen lezer meer over, over saai en voorspelbaar gesproken. Toch zijn het stuk voor stuk best verstandige aanbevelingen. Maar met alle respect: we gaan er de oorlog niet mee winnen. Om het maar even beeldend te zeggen.
Het echte probleem zit hem namelijk niet in onze ‘spreekvaardigheid’ of de precieze procedures voor verschillende instrumenten van de raad. Het echte probleem zit hem in de manier waarop we als raadsleden met elkaar omgaan. Dit zag je treffend gebeuren op dezelfde avond als waarop het rapport over ons functioneren besproken werd. Nog geen half uur nadat alle aanwezigen plechtig beloofd hadden voortaan het goede voorbeeld te geven, maakte een collega een beetje onhandige opmerking over het voormalige asielzoekerscentrum aan de Picassolaan. En werd prompt vijf keer op rij bevraagd door twee mastodonten uit de raad: hoe bedoelt u? Wat wilt u daarmee zeggen? Dat wij tegen asielzoekers zijn? Dat staat er helemaal niet! Als dat onze ‘nieuwe bestuurscultuur’ is, snap ik wel dat mijn nieuwe kandidaat-collega’s zich even achter de oren krabben.
Als nieuwkomer dacht ik drie jaar geleden ook dat ik de boel wel even zou opschudden. Debatteren op de inhoud, jezelf ervan laten overtuigen dat iets misschien toch een goed idee is, anderen meenemen in je overwegingen met een vlammend betoog. Niet tegen een goed voorstel stemmen omdat een coalitiepartner je daartoe dwingt. Niet meegaan in het cynisme en de machtspolitiek. En dat probeer ik nog steeds. Maar het valt niet mee.
Want vergaderingen worden gedomineerd door raadsleden die er al 20 jaar zitten en vooral bezig zijn met elkaar vliegen afvangen. (Of die na een decennium van afwezigheid vrolijk weer terugkomen voor nog een rondje. We hebben in Alkmaar zelfs een speciale partij voor dit soort oudere recycle-politici…) Met een beetje ervaring in de raad is niets mis, maar wel als al die ervaring alle nieuwe enthousiaste ideeën afdoet met een ‘ach, dat hebben we in 1993 ook al eens geprobeerd’. Of: ‘zo doen wij dat hier niet.’ En ondertussen nieuwkomers niet de kans geeft hun eigen fouten te maken, want dan wordt je hoofd er meteen afgebeten. Zie zo’n bestuurscultuur maar eens te veranderen.
En toch denk ik dat het kan. Er komen verkiezingen aan. Stem daarbij eens op een nieuwkomer. (Of op mij natuurlijk, maar dat is nu het punt even niet.) Niet per se op een nieuwe partij, want ook daar zitten vaak genoeg recycle-politici bij en we hebben al partijen genoeg in de raad. Maar op iemand die ziet dat het beter kan en besluit zich verkiesbaar te stellen. Die zijn/haar/hun tijd en energie wil steken in het gemeentebestuur. Omdat ze geloven dat het beter kan. Die mensen verdienen uw steun, niet uw cynisme. Want er komt nogal wat op ze af. En alleen nieuwe mensen maken een nieuwe bestuurscultuur. Mijn partij heeft er genoeg, ook op verkiesbare plaatsen. En de partij van uw voorkeur vast ook. Kies dus verstandig, op 14, 15 en 16 maart. Veel wijsheid!
Gijsbert van Iterson Scholten
Raadslid Partij van de Arbeid Alkmaar
Deel
