Short & sweet
Column: Cindy Schrikkema-Stofberg
Gepubliceerd: 7 juli 2023
Short & Sweet… Met regelmaat onderwerp van menig grapje over minions, dwerg, kabouter, ukkie, kleintje, onderdeur, mini, smurf, het maakt mij allemaal niet uit :-) ik vind het prima.
156 cm klein/groot het is net aan wie je het vraagt en van welk perspectief je het bekijkt. hahaha… Mijn echtgenoot is 192cm, dus tja, en mijn kleindochter is 86 cm.
Short & sweet… kan er niets anders van maken. Ik ben klein van lichaam, maar groots van geest. Als ik binnenkom dan kom ik ook binnen met een enorme straal aan energie.
In de supermarkt zie je mij regelmatig in de stellingen klimmen om iets van de plank boven in te pakken of ik zet mijn allerliefste glimlach op en vraag om een beetje hulp.
De onderste planken daarentegen zijn voor mij geen enkel probleem, ik duik naar beneden. Bij mij geen knieproblemen zoals bij lange mensen.
Een concert bijwonen… nah liever geen sta plaatsen op het veld want ik kijk tegen iedereen zijn borstkas aan… Claustrofobisch en Heel benauwend.
Short & Sweet… Zo pas ik dan toch weer zalig in al die vliegtuigstoelen, ongeacht welke plek in het vliegtuig ik ga zitten. Ik heb nooit last van knel zittende knieën en hoef ook niet bang te zijn mijn hoofd te stoten tegen de bagage bin.
Zelden dat ik voor iets hoef te bukken en laag bij de vloer is in handbereik.
Kleding kopen is wel altijd een dingetje. Bijna alle damesbroeken zijn gewoon een halve meter te lang. Helaas vind je de lengte maten alleen bij jeans en geen pantalons. Dat betekent bij een leuke flair broek of een met een printje dat het effect van de broek direct weg is als ik ze op maat moet laten maken. Maar voor mij dan nog steeds meer keuze in kleding dan voor mensen die weer enorm lang zijn. Een broek korter maken is nog altijd makkelijker dan langer.
Een van de grootste hilariteiten is, zo heb ik ontdekt, wanneer ik in onze “grote” auto aan kom rijden. Iedereen ligt in een deuk als ze dat kleine koppie letterlijk net boven het raam of het stuur uit zien komen. Die grote witte SUV stopt, de deur gaat open en dan stapt er zo’n kleine kabouter uit. Zelfs mijn zoon lacht mij steeds uit en roept dan gekscherend dat wij een zelfsturende auto hebben om te eindigen met “oh nee mijn moeder zat achter het stuur”.
Mijn lengte of zal ik zeggen mijn kortte had vroeger echt zijn nadelen want ik wilde heel graag helikopterpiloot bij de luchtmacht worden. Vliegen in een Apache leek mij geweldig maar mijn droom werd wreed verstoord door het feit dat je dan minimaal 163 cm moest zijn en bij mij bleef het streepje toch echt hangen op 156 cm.
Heel lang heb ik in mijn paspoort kunnen sjoemelen dat de lengte 159cm was tot ik bij verlenging een behoorlijk streberige dame kreeg die eigenhandig het stokje van de schuifmaat wilde bedienen en ik glorieus door de mand viel.
Vroeger was het echt een ding, ik vond het vreselijk en tegenwoordig?
Yes, ik ben Short & Sweet, 156 cm, maar reken maar dat je mij ziet.
Cindy