Steeds een ‘stapje’ verder met IkSTART
Een laagdrempelig beweegprogramma
Gepubliceerd: 13 augustus 2021
Wat veel mensen niet beseffen is dat als je te zwaar bent, zo zwaar dat je jezelf niet kunt dragen, het erg moeilijk is om met regelmaat te gaan bewegen. Gewoon dagelijks een stukje lopen klinkt zo simpel, maar er is meer voor nodig. Pas op het moment dat je zelf beseft dat er een drempel is kan je de eerste stap zetten. Tara wist zichzelf kracht in te praten en nam die stap door te starten met IkSTART, een programma van stichting Sport-Z. Zij deelt haar verhaal om anderen te inspireren ook in beweging te komen.
Tara loopt nu iets langer dan een half jaar met haar wandelcoach van Sport-Z, Hester. Tara vertelt: “Toen we begonnen kon ik niet lopen zonder steun, mijn fiets ging altijd mee als ik ging lopen, zodat ik daar op kon leunen als dat nodig was. Ook moest ik halverwege even op een bankje zitten, omdat ik veel last kreeg van mijn onder- en bovenrug tijdens het lopen. Gelukkig konden we het snel afbouwen en had ik dat bankje niet meer nodig, dan hield ik even staand pauze. En ook die staande pauze konden we later afbouwen!”
Steun bij een dip
De motivatie om te gaan en blijven bewegen was er, maar de eigen kracht is niet meteen groot genoeg om ook vol te houden als het even minder gaat. “Gelukkig was Hester er dan om mij te steunen. We hebben zeker een klik en dat helpt als een fijn persoon je maatje is, want onderweg konden we lekker kletsen én ik pakte mijn beweegmoment. Kwam er weer zo’n moment, dat het voelt of je hart als een droogtrommel door je lichaam heen en weer wordt geschud, dan stond Hester voor me klaar. Vermoeidheidsdip? Hester!”
Afbouwen (lees: Opbouwen!)
Hester vertelt hoe het afbouwen van de ondersteuning, ofwel het opbouwen van de eigen regie in z’n werk ging: “De volgende stap voor Tara was om de fiets niet meer te gebruiken als steun tijdens het lopen. Ik nam hem wel mee voor het geval het nodig was geweest, want ook dat is niet erg. Je moet je eigen grenzen leren kennen en als er nog behoefte is aan wat ondersteuning dan is dat gewoon zo. Luisteren naar je lichaam, dat hoort erbij en dat moet je soms leren. Maar Tara bleek een taaie, de fiets was niet nodig. Een grote stap voor haar, of voor ons beide eigenlijk.”
Humor is ook belangrijk
De fiets ging niet meer mee bij het wandelen, maar steun was nog wel af en toe nodig. “Dan stopte ik bij een muurtje of een lantaarnpaal onder het mom van “oow wauw, wat een mooie lantaarnpaal”. Daar konden we gelukkig beiden erg om lachen. Humor is toch erg belangrijk in zo’n situatie! Ook moest ik zo nu en dan even bukken om de spanning op mijn rug te verminderen. Dat moet nog steeds af en toe, maar we doen daar niet moeilijk over hoor!” Waar Tara ook van genoot was het bewust lopen en het genieten van het ‘NU’. “Even blijven staan en waarnemen, genieten van het zonnetje met je ogen dicht. Daar word je vrolijk van en dan kan je er weer tegenaan.”
Overtreffende trap
Tara woont op de vijfde verdieping, en om de conditie op te bouwen is ze ook meteen begonnen met traplopen. “Eerst tot de eerste verdieping en dan verder met de lift omhoog. Dit werd al snel de trap tot de tweede en derde verdieping. En toen heb ik de vijfde er ook maar gewoon bijgepakt. BAM!” En de overtreffende trap? “Nu lopen we zonder fiets, zonder muurtje, zonder lantaarnpaal en bíjna zonder bukken. Ik ben er nog niet hoor, maar met hulp van Hester heb ik al heel wat hobbels weten te nemen. Mijn zoon noemt haar mijn meeloper, maar ik leg dat begrip alleen maar positief uit hoor. Ik kan haar niet genoeg bedanken, want ze is meer dan een meeloper alleen.”
Tara’s motto om het vol te houden? #IkBenSterkerDan!
Ben jij ook #sterkerdan of wil je dat worden? Neem de eerste stap en neem contact op met de klantmanager van Halte Werk. Hij of zij kan je aanmelden voor het programma IkSTART van Sport-Z, via www.sport-z.org/ikstart.
Deel
