Waarin een GROTE stad klein kan zijn. Of een KLEINE stad zich GROTER voordoet. Kies maar en trek dan je eigen conclusie, hoewel daar niemand zich een Bijl aan kan vallen. Of was dit mogelijk een buil?!

Daar komen ze in een volstrekt willekeurige volgorde: ‘ik begrijp dat ze iedere zondag samen kwamen. Ik zou daar doodziek van worden.’ ‘Partijen zullen over hun eigen schaduw heen moeten stappen. Ik ben altijd bereid te praten.’ ‘Ik hoef niet op je verjaardag te komen, als we maar tot goede resultaten komen.’ ‘Laat Victor Kloos het maar doen. Dat kan hij, dat heeft hij in het verleden ook gedaan.’

‘Ik moet denken aan een Gordiaanse knoop. Je moet nu wat, maar wat doe je?’ BAS, VVD, Leefbaar Alkmaar, CDA en natuurlijk niet te vergeten OPA, maar die wordt er dan ook doodziek van. En waar de ogen momenteel zijn gericht op kracht van D’66. Ging Groen Links er in eerste instantie met de buit vandoor, is het nu de middenmotor die mogelijk een volgende coalitie mag/kan gaan vormen. Het heeft
wat weg van een stuk grond waar het krioelt van de niet zichtbare wormen die zich verborgen houden voor de visser die probeert om een maaltje te verschalken. Maar het is de snoekbaars die hem steeds teleur weet te stellen. Weer geen vangst, weer een tijd verloren en met die teleurstelling valt niet altijd te leven.

BAS vertrekt en het was BIJL die al drie maanden achter de coulissen aan het worstelen was. Stelt dat zijn besluit niet over een nacht ijs is gegaan. De reden: het asielbeleid van deze coalitie. Hij vindt dat het asielbeleid te ver gaat. En dat door zijn vertrek dat asielbeleid weer een achterstand oploopt, ook daar kan hij niet over zijn eigen schaduw heen gaan stappen. Van der Rhee stelt dat er goede afspraken
gemaakt moeten worden, water bij de wijn doen en proberen met elkaar door dezelfde deur naar binnen te komen. Maar ook die deur draagt zorg voor beperkingen: niet iedereen die door die deur gaat wordt met open armen ontvangen. Noem het geen kinnesinne, hoewel dat er wel veel van heeft.

Goed, de Stad Alkmaar mag zich weer gaan verheugen op een andersoortige coalitie. Het heeft veel weg van de bekende uitspraak van ’twee geloven op een kussen, daar slaapt de duivel tussen.’ Maar in dit geval zijn het meerdere ‘geloven’ die met datzelfde kussen proberen om het voor ieder zo aangenaam mogelijk te
maken. En zal wel weer een ‘formateur’ worden gezocht, iemand die het lukt om alle neuzen eenzelfde kant op te laten staan en onderwijl gaat het ‘geheim van de Robonsbosweg’ nog steeds door. Je weet wel, dat voormalige belastingkantoor dat zich uitstekend had kunnen lenen om mensen met een asielaanvraag te kunnen gaan screenen. Waar ik al eerder melding van heb mogen maken.

Neen, het moet zo zijn dat de eigen schaduw nog steeds een eigen rol speelt. De schaduw die zich kenmerkt door het niet zichtbare verdriet. Van die anderen…

ikWik 8-3-2023