De wieken draaien, de vlaggen zwaaien en de molen maakt een zoevend geluid. Geen schommels die aan de wieken hangen, want dat zou immers te gek zijn. Het reuzenrad is nauwelijks verdwenen en de Stad Alkmaar maakt zich op voor feestgedruis. Tenslotte is 8 oktober niet zomaar een dag, waarop zuurkool en worst van Jeroen gepaard gaan met festiviteiten. De Brandweer zet zijn/haar beste beentje voor, de vlaggen aan de huizen wapperen en zwaaien en een enkel buitje mag de pret niet drukken. Het gelal van het Oktoberfest is nauwelijks verstomd of gangmakers van de huidige tijd, de noemer dj is immers de nieuwe standaard,  laat de bassen dreunen en sjaals zijn om nekken gewikkeld. Ook de Heren in Rok met navenante Hoge Hoeden maken zich klaar om de optocht gezeten voor het Stadhuis in aanwezigheid van de Burgemeester aan zich voorbij te laten gaan.

Hoe dan ook is in Alkmaar het evenementen aantal voortreffelijk. Hooguit dat de Buurgemeente nog wat roet in het geheel kan gaan brengen. Maar deze roet kan natuurlijk weer bewaard worden voor de intocht van Sint Nicolaas, waarbij die je weet wel Pieten zijn verdwenen. Maar kijk niet vreemd op wanneer je een spelletje speelt en daar nog wel een Zwarte Piet te vinden is.

En dan kom ik tot een ander gegeven. Het Pietenspel wordt in Alkmaar nog steeds gespeeld. Is het niet door de ene raadpartij, dan weet een andere partij wel hoe de hazen lopen. Het zijn over het algemeen wat stinkbommetjes, omdat het niet gepast is om met bommen en granaten te gaan strooien. Dat dit elders veelvuldig gebeurt, laat ik dan maar even passeren. We gaan ons immers opmaken voor het ravijnjaar. Waarbij de overheid niet te beroerd is om met steeds minder geld steeds meer te willen gaan doen. Markt werking was een idee, maar ook dat pakte totaal anders uit. Hij verdween naar een andere plek nam een andere positie is en de glimlach van een kind is nog steeds niet van zijn kin verdwenen. Bagatelliseren is een woord dat doet vermoeden dat de ernst van de huidige situatie niet zo beroerd is als deze zich voordoet. Wat te denken van vervoersarmoede? Waar Duitsland een lichtend voorbeeld kan zijn, blijft het in Nederland voorlopig nog steeds stoethaspelen. En waar PostNL het voor elkaar heeft gekregen om de prijzen te blijven verhogen, wordt de dienstbaarheid steeds minder. 1 keer in de 2 dagen en kijk niet vreemd op wanneer dit uiteindelijk 1 keer per week gaat worden. Terwijl in het verleden de post ook op zondag werd bezorgd. Genoeg zorgen voor morgen, blijf vandaag maar plukken!

ikWik