1954. Alkmaar viert 700 jaar Stad. Ontleent haar stadsrechten uit handen gekregen van graaf Willem II. En het kan niet uitblijven, de stad viert aan alle kanten feest. Het Canadaplein is nog een echt plein, de Overdekte een echt zwembad waar de jeugd zwemlessen krijgt en de vraag of de patattent van Blauw ook al aan het bakken is, die vraag kan ik niet beantwoorden. Het plein leent zich voor een fantasiestad, opgebouwd uit jute en latten. Dat dit zorgt voor het nodige vermaak, voorspelbaar. En op het bolwerk ligt een reusachtige reus luidruchtig te slapen. Zijn borstkas gaat op en neer en even verderop valt een echoput te ontdekken. Wanneer je over de rand van die put vraagt, ‘wie is de burgemeester van Wezel, begint deze niet te balken… Lichtkogels en vreugdevuren worden ontstoken in de stad. Er is geen sprake van een toenemende hoeveelheid CO2.

Talloze muziek-, toneel-, zang- en balletvoorstellingen stelen de show, sportwedstrijden en spectaculaire presentaties van brandweer en politie en acrobatiek dragen een steentje bij. En de mannen laten hun snor groeien, onbehaarde bovenlippen zijn meer de uitzondering. Een stad vol snorren en de Stad kreeg al snel een bijnaam: Snorrendam. Toegangskaarten voor het feest werden ‘snorkaarten’ genoemd, er werd een snorrenjacht georganiseerd en onbesnorden kregen geen bier maar melk. Kom daar nog eens om.

2024. Minstens vier shows en echt vuurwerk. We leven in een tijd dat de democratie ruimte gaat bieden aan zijn inwoners. Er worden referenda georganiseerd, vaak gekoppeld aan verkiezingen. Zo ook in Alkmaar, dat aangaf dat 65,3 procent van de Alkmaarders voor een vuurwerkverbod is. Lasers kunnen niet tippen aan echt vuurwerk. ‘Een kwalitatieve anticlimax’, noemt de VVD’er John van der Rhee het concept. ‘De alternatieven weerhouden mensen er niet van alsnog vuurwerk af te gaan steken’. Of wat te denken van de hoeveelheid BOA’s die erop uit worden gestuurd om de orde te handhaven? Om maar te zwijgen over de hoeveelheid euro’s die de lucht in knallen. Het voorstel om vanaf volgend jaar toch weer te gaan knallen, valt niet bij iedereen in goede aarde. Het alternatief stelt een bewoner met astma voor kan het volgende zijn: ‘ik heb altijd van vuurwerk genoten, maar van achter het raam.’ Een keer per jaar niet achter de geraniums te hoeven zitten, dat lijkt mij niet zo moeilijk. Victor Kloos lacht, John doet een dansje. En voor de knallen? Hoorbeschermers!

ikWik