Een goede buur is beter dan een verre vriend. Een gezegde dat in veel gevallen van toepassing is. Helaas geldt dit niet voor de Stad Alkmaar. Want er liggen nogal wat problemen op verschillende vlakken. Omtrent de paaltjes in Oudorp, de toegang van de Boekelermeer vanuit Heiloo, en niet in de laatste plaats de truc welke de Gemeente Castricum heeft bedacht. En dat gaat dan weer over statushouders die zolang in het af te breken ‘resort’ aan de Picassolaan vertoeven. Hoewel van een vertoeven nauwelijks sprake kan zijn. Verblijven is een beter woord en het feit dat zij onderdak genieten is daar dan weer een onderdeel van.

Het heeft veel weg van een Babylonische spraakverwarring. Waarbij mailtjes een rol in schijnen te spelen en Castricum naarstig op zoek is naar  een tijdelijk alternatief voor deze statushouders. Het heeft veel weg dat men met deze mensen behoorlijk in de maag zit. Natuurlijk is men naarstig op zoek naar alternatieven, maar die bestaan op dit moment uit een leegstaande school, een voormalige showroom en een leegstaand gedeelte van een jeugdzorginstelling. Het heeft er veel weg van dat als voorheen een zoveelste kind in een groot gezin, onder de bedstee werd geschoven. Het zogenaamde ‘ondergeschoven kind’.  En dat geeft zowaar een groot deel van het probleem weer. Het heeft veel weg dat deze mensen niet geheel serieus worden genomen en zich als pionnen op verschillende schaakborden heen en weer worden geschoven. Waarbij de menselijke maat ver te zoeken is.

En dat in een land als Nederland. Waar men de handen al vol heeft om een verantwoord Kabinet in elkaar te timmeren. En waarbij de tijd nog steeds doortikt, men er alles aan probeert te doen om tot een bepaalde mate van eenduidigheid te komen. En ook dat kent dan weer een wachttijd, gelijk dat gegeven dat het voormalige Belastingkantoor ook heel lang een heet hangijzer is geweest. Ontbreekt het tegenwoordig aan daadkracht? Moeten er op het Olympiapark weer tenten worden gezet? Opdat er geen ruimte meer is voor een circus wat zich daar tijdelijk zou kunnen vestigen?

Is dit wat de overheid bedoeld met een vorm van volksvermaak? De burgerij in beweging houden en de zaken niet langer in de hand te houden? De teugels vrij te laten vieren en van alles op zijn of haar beloop te laten? Ik begin me enigszins te schamen voor het feit dat ik een Nederlander ben. Waarbij het mens-zijn als het ware op een tweede plan wordt gezet. Waarbij men aan het sollen gaat en dan maar ziet waar het schip zal gaan stranden. Regeren is vooruitzien, met een blik achterom. Ook anticiperen kun je leren, daar heb je geen ‘personal coach’ voor nodig. Zijn het de oogkleppen die zorg dragen voor een tunnelvisie? Of is het de angst om als college wederom naar huis gestuurd te worden? Waar een (on)zinnige wachtgeldregeling te wachten staat. Samenwerken, overleggen met elkaar en niet langer stil te staan bij al die schaduwen! Is dat wat teveel gevraagd?

ikWik