Afhankelijk van het milieu waarin je je begeeft word je ermee geconfronteerd: kakkers. Een bijzondere groep medemensen die je eindeloos kunt observeren als ware het een natuurdocumentaire. Ze gedragen zich namelijk… bijzonder en ik vind er wat van.

Laten we beginnen met een neutrale observatie van de uiterlijke kenmerken van kakkers. Eenvoudig samen te vatten. De (kakkerig merk) polo, een lichtgekleurde broek (’s zomers worden ze wild en dragen ze een korte broek), het haar strak in de lak, bij voorkeur naar achteren gestreken, loafers, het vestje om de nek, de zonnebril altijd in het zicht, een niet al te opvallend, maar reteduur horloge, gebruinde huid, welvaartsbuikje en te allen tijden een golfclub in de hand (grapje).

Vervolgens observeren we het gedrag. De beste plek voor ‘kakkerspotten’ is overigens in de horéca, waar ze graag koffie of dure wijn op vreemde tijdstippen drinken. Ze lopen met een trotse gang, nooit gehaast en met een zelfvoldane uitdrukking op het gezicht. Je hebt 65% kans om er een te spotten die aan het telefoneren is, het gaat namelijk goed met de zaak. De kakkerige ‘r’ hebben ze allemaal, maar als je mazzel hebt spot je een extremere variant, waarbij de medeklinkers lijken te zijn verdwenen. Ze zijn dominant naar andere mannetjes en uiten dat door een zeer stevige handdruk te geven of een te harde klap op de schouders. Ze zijn ook dominant naar vrouwtjes, dit uit zich in knippen in de vingers om de serveerster naar hun tafeltje te bevelen. De oerkakker rookt sigaren, maar de meer geëvolueerde variant rookt helemaal niet.

Het probleem met deze menssoort is dat ze helemaal niemand te vriend hoeven te houden, ze hebben namelijk van niemand iets nodig. Dat resulteert al snel in sociaal onaangepast gedrag. Afhankelijk van of de ouderdieren al kakkers waren, kan zich dit al op 5-jarige leeftijd uiten in de zandbak.

Neem nu eens deze meneer (ja, ik laat de vrouwen buiten schot) in je hoofd en ruik zijn overdadige en dure aftershave. Probeer deze meneer te plaatsen op de midgetgolfbaan (ze gaan niet te ver uit hun comfortzone). Een gezellig familie-uitje, daar ontkomt ook de kakker niet aan. Er is alleen iets mis met het plaatje, niemand in het gezin lijkt het leuk te hebben. De meneer had zijn moeder en vrouw mee, die allebei even zuur keken (toch niet helemaal buiten schot) en een stel kids, die het lachen ook al lang geleden vergaan was. Mijn doorsnee gezin zag een maas in de wet van de midgetgolfbaan. Waarom wachten als er 5 banen leeg zijn? En zo gingen wij lekker criss cross over het terrein.

Daar mag je wat van vinden hoor. Maar de manier waarop kakmeneer dit aanpakte was ronduit lachwekkend. Het zat namelijk zo, ze waren eigenlijk ‘voor ons’ en kwamen op den duur uit bij de baan waar wij stonden. Meneer moest even wachten (kwestie van minuten, we hadden geen kleine kinderen mee). Wachten?! Over zijn dikke lijk. Deze meneer heeft nog nooit in zijn leven baan (haha) hoeven maken voor wie dan ook. Als een ware corps explosie stak de man een tirade af over hoe durfden wij ‘voor te dringen’. Totaal perplex, ik kon geen woord uitbrengen. Helaas was er iemand in mijn groep die zich ook niet laat koeioneren, waardoor het even leek alsof het fysiek zou worden (stel je voor). De arme kinderen van de kakmeneer zagen er ronduit angstig uit en de vrouwen probeerden wel wat te zeggen, maar daar werd niet naar geluisterd.

Afijn, we dropen af en het treurige gezelschap ging in stilte verder met midgetgolfen. Wij lachen er nog steeds om, maar eigenlijk is het helemaal niet grappig dat je zó asociaal kan zijn zonder dat iemand je erop aanspreekt. Leuk gezinsuitje…