Mantelzorg: tot elkaar veroordeeld door zijn dementie
Column Wills
Gepubliceerd: 31 oktober 2025
Beste Wills:
wil al jaren weg bij mijn onverschillige en egoïstische man. Nu hij dementeert ben ik mantelzorger geworden van iemand van wie ik niet meer houd. Zonder familie in de buurt is het zwaar om alles alleen te doen. Ben niet sterk genoeg om hem te verlaten, maar te uitgeput om hem liefdevol te verzorgen in zijn verwarde staat. We zitten aan elkaar vast, tot hij slecht genoeg is voor een verzorgingshuis of een van ons overlijdt. In folders over dementie heet hij ‘je dierbare’, terwijl we dat allang niet meer voor elkaar zijn. Hoe kan ik me hier beter over voelen, Wills?
Beste Mantelzorger:
eerst een shout-out voor alle onbetaalde thuiszorgers — partners, ouders, kinderen, broers, zussen — die dag in, dag uit zorgen uit liefde, plichtsbesef of gewoon omdat het niet anders kan. In goede en in slechte tijden.
Ingewikkeld om de man met wie je ongelukkig was nu te zien als degene die jouw hulp nodig heeft. Misschien lukt het niet om die twee van elkaar los te koppelen. Dacht je vroeger: zijn vergeetachtigheid en verwardheid — dat is onverschilligheid. Nu is er een diagnose. Hij is ziek, heeft je nodig en jij staat er. Je kan geen gevoelens faken die er niet meer zijn, maar je doet wat moet.
In Villa VdB ging het deze week over mishandeling van ouderen — fysiek, psychisch, financieel. Daar is bij jullie geen sprake van, ga ik van uit. Dus als je leest over dementiezorg voor je ‘dierbare’, vervang dat rustig in je hoofd door zorg voor mijn ‘lastpak’. Zonder schuldgevoel. Bedenk ondertussen wat jou helpt te ontspannen en het jezelf wat makkelijker te maken.
Wat opvalt: je vraagt niet ‘moet ik dit wel doen?’, maar ‘hoe kan ik me hier beter over voelen’’. Alsof je je plicht hebt omarmd en je eigen welzijn opzijzet voor het zijne. Ga je niet adviseren -wat tegenwoordig bijna vanzelfsprekend is- dat je eigen mentale gezondheid voorop staat. Gelukkig vraag je dat ook niet.
Niet alles is op te lossen. Soms blijft alleen verdragen over, of proberen eraan te ontsnappen. Lees je zelden in adviesrubrieken, maar het is waar. Ik wil eerlijk zijn, en je prijzen voor het moeilijke en zware dat je doet: het goede.
Met veel respect.
Wills
www.beter-samen.nl Relatietherapie