Soms komen er pareltjes op je pad als fotograaf, alhoewel je dat vooraf natuurlijk niet weet. Net als in het leven weet je nooit wat iets oplevert.

Toen ik een telefoontje ontving van een mode ontwerpster met een wat warrig verhaal, hoorde ik tussen de regels door, toch wat woorden die me aanspraken. Woorden als: ‘echt bont’, ‘veren’ en ‘vooral tegendraads’. Vooral van dat laatste ga ik wel ‘aan’. We spraken af en namen verhaallijnen en locaties door en vooral haar motivatie, ik glimlachte van de eerste tot de laatste koffie die we dronken. ‘Ik ben hardcore veganistisch en wil toch werken met echt paardenhaar, konijnenbont en veren.’ Ze was bij een poelier geweest en wilde konijnenbont. De slager hoorde haar motivatie aan en zei wijs: ‘dat ze dat mocht hebben, als ze mee hielp slachten’. Een dappere keus vond ik, vooral omdat ze ‘ons afval’ wilde gebruiken om controversionele mode te gaan maken.

Ik kreeg toegang tot een prachtige locatie en belde de avond ervoor nog even om de laatste dingen door te nemen. Ze vertelde dat ze net een meerkoet had aangereden die zomaar overstak, nu net 1 minuut geleden, ze trilde nog wat na. Heel voorzichtig vroeg ik haar of de meerkoet in tact was en of we die dan niet ook maar konden gebruiken.

De dag van de shoot had ze inderdaad de meerkoet mee. Wrang? Ach… die was toch al dood. Gek? Ja, zeker wel, maar soms komen er dingen op je pad die je kunt gebruiken. Het model vond het vasthouden van een dode vogel echter geen pretje, maar ja, je bent model of niet.

Dingen komen nooit zomaar op je pad, je hebt het pad van je leven schoon te houden, zodat er ruimte is en er dingen kunnen gebeuren. En die dan ook aanpakken en aandurven.

Ik heb 30 jaar gefotografeerd om nu pas naar de Fine Art te transformeren, omdat net de goede mensen op mijn pad komen. Omdat ik net de goede keuzes maak en nog meer de diepte in het leven weet te vinden. Dat vertaalt zich naar het beeld, de zoektocht en de gelaagdheid.

Frits de Beer

Meer mooie foto’s en films vind je op www.fritsdebeer.nl