Niet zo vanzelfsprekend

Column: ikWik

Niet zo vanzelfsprekend

Dingen veranderen niet zomaar. Vaak is daar een heel proces aan voorafgegaan, zijn er overwegingen gemaakt en uiteindelijk besluiten genomen. Veelal wordt er niet over een nacht ijs gegaan, worden deskundigen geraadpleegd en worden, indien dat van belang is, ook burgers in dit geheel betrokken. Maar vaak gebeurt het ook dat van overheidswege besluiten worden genomen.

Neem nu bijvoorbeeld het al jaren leegstaande belasting kantoor in Alkmaar. Ooit als opvang bedoeld voor asielzoekers, die verdwenen en leegstand was het gevolg. Maar er komt wederom een nieuwe bestemming: het wordt een screeningslocatie. Waar asielzoekers van top tot teen bekeken worden: een zogeheten Centrale Ontvangstlocatie.

Een ontvangstlocatie. Wanneer mensen ontvangen worden mag je verwachten dat die ontvangst niet alleen hartelijk is, maar ook een welkom kent. Een van harte welkom als het ware. Maar of dat ook plaats gaat vinden is wat dubieus. De Vreemdelingenpolitie, Identificatie en Mensenhandel kijkt naar de identiteit en de verblijfsrechtelijke status. De Immigratie en Naturalisatiedienst kijkt naar alle
verzoeken van mensen die asiel aanvragen. De Gezondheidszorg Asielzoekers verzorgt een medische check. En wanneer je dit geheel bij elkaar optelt, dient dit in een week tijd te gebeuren. Ga er maar aanstaan!

Mensen die geld en goed hebben verloren, op de vlucht zijn geraakt en afhankelijk zijn geweest van de goede wil van anderen. Die huis en haard alleen nog in hun herinnering mee kunnen nemen, familiebanden die zijn verbroken dan wel verloren zijn gegaan. Niet te weten waar hun dag zou gaan eindigen, of er wel eten en drinken aanwezig zouden zijn, laat staan een dak waaronder zij zouden kunnen
gaan slapen. En constant in onzekerheid verkeren omtrent de plek waar je ooit terecht kunt gaan komen. Noem het een humanitaire ramp en je vindt het grootste gelijk aan jouw zijde.

Dat neemt niet weg dat van overheidswege vele wegen worden bewandeld om deze vluchteling als mens tegemoet te treden. Dat gemeenten besluiten moeten gaan nemen, wat dan weer stuit op een deel van de burgers van die gemeente die zich minder open stellen dan als mens van hen verwacht mag worden. Er zullen altijd zaken zijn die niet direct een schoonheidsprijs gaan verdienen. Maar waar het om gaat is dat die mens centraal komt te zijn. Met al zijn plussen maar ook zijn minnen. Want ook dat is inherent aan de mens. En wanneer je deze mens kunt gaan ontvangen, je deze mens welkom kunt gaan heten, deze mens kunt voeden en desnoods kunt kleden, komt op een ander moment een andere Meester naar voren.
Te weten de Meester van Alkmaar, met zijn 7 werken van barmhartigheid. Waar ik een volgende column aan zal gaan wijden, waardoor wat klank en kleur in Alkmaar naar voren kan gaan komen. Een andere vorm van Victorie!

ikWik-28-1-2023