Je hoort het vaak zeggen: we moeten respect hebben voor ouderen. Zij hebben immers Nederland weer opgebouwd na de tweede wereldoorlog, hebben hard gewerkt en zijn nu kwetsbaar. Zij verdienen dus respect, vooral van jonge mensen. En ik vind daar wat van.

Want inderdaad, respect moet je verdienen. Je kunt het niet afdwingen, noch er vanuit gaan dat het je komt aanwaaien. Begrijp mij niet verkeerd, ik vind dat iedereen respectvol met elkander moet omgaan, maar ouderen dus ook. En dat laatste blijkt niet altijd uit de praktijk…

De vergrijzing heeft toegeslagen, dus er zijn veel ouderen in de openbare ruimte, bijvoorbeeld in de supermarkt. Als ex-kassamedewerker weet ik hoe ze zijn, pietluttig. De toon die ze aanslaan naar winkelpersoneel is ronduit denigrerend en ze weten het per definitie beter dan de caissière en haar volautomatische kassasysteem. Een aanbieding die niet geldig is, een bedrag dat wél klopt, of 4 cent teveel betaald. En dat heeft ongetwijfeld met de leeftijd en de generatie te maken, maar de manier waarop is ronduit asociaal.

Laatst nog stond ik in de rij bij de balie. Een oudere dame pakt een bosje bloemen, kijkt mij recht in de ogen en gaat voor mij in de rij staan. Ik was zo verbluft, dat ik helemaal niets heb gezegd. Ik probeerde mijzelf ervan te overtuigen dat ze vast snel klaar zou zijn, een illusie…

Ook in het verkeer moet je oppassen, want ouderen gaan er vanuit dat iedereen voor ze aan de kant gaat. In plaats van rekening te houden met het verkeer, wanen zij zich koning op de weg. Dat is niet alleen irritant, maar ook levensgevaarlijk. Laatst fietste ik een oudere dame tegemoet en in het midden van het fietspad stond een paaltje. Deze mevrouw koos ervoor om de linkerkant te pakken, terwijl ik (volgens de verkeersregels) rechts om het paaltje wilde gaan. We konden een botsing nog net vermijden. Wat mij vooral verbaasde, was de grijns op het gezicht van deze vrouw. Haha, oepsie, sorry, ik ben oud. Persoonlijk vermoed ik dat deze mevrouw daar vaker fietst en altijd de korte bocht neemt, maar dat is een aanname.

En dan is er nog de parkeerissue. Dagelijks loop ik met mijn hond naar de supermarkt, waar zij braaf op mij wacht aan het haakje dat bestemd is voor honden. Er zijn in totaal 2 haakjes, vlak naast de ingang. Dat is niet erg veel, maar meestal voldoende. Het fietsenrek begin een meter verderop, zodat de hond niet gestoord wordt door mensen die met hun fiets hannesen. Die meter is voor een aantal ouderen echter te ver, zij parkeren de fiets op de plek voor de honden. Pal naast de ingang, daar hebben zij namelijk recht op blijkbaar. Dus mijn hond wordt ingeparkeerd en dikwijls worden er tassen met boodschappen over haar kop de fietstas in gehesen. Behoorlijk intimiderend, want ik tref haar vaak een beetje angstig aan. En dit verzin ik niet hoor, ik heb het meermaals zien gebeuren.

Ik weet wat u denkt, heb een beetje begrip voor de situatie, en dat heb ik ook. Ik begrijp heel goed dat de leeftijd ervoor zorgt dat je langzamer, meer verward, of minder flexibel bent. Dat je goed op je centen let en niet alles meer kunt bijbenen. En per geval verschilt dus de mate van verantwoordelijkheid. En toch lopen er genoeg Benidorm Basterds rond die vinden dat de wereld om hen draait. Ik heb niet meer respect voor ouderen dan voor de rest. De prestatie van niet overlijden zegt namelijk niet zo veel over of je een fijn mens bent. Wees gewoon aardig tegen je medemens, ja, ook als het jonge mensen zijn.

Guus