Alles verandert, gelukkig op deze dag ook het weer. Van een paar buitjes naar een stralend zonnetje. Ons koesterend in het zonnetje zaten we met zijn tienen bij elkaar om over dit thema te schrijven.

Verandering, meestal houden we er niet zo van, ook al ligt onze groei meestal net buiten de comfortzone. Discomfort is enigszins onvermijdelijk voor verandering en groei.

We begonnen met het onderzoeken van de mooiste metafoor van verandering: de transformatie van rups, naar cocon, naar vlinder. Hoe ging dat in ons eigen leven?

Bij het delen herkenning wat betreft de coconfase, de puberteit, toch een zoektocht naar jezelf, aansluiting zoeken, maar die niet altijd vinden.

En hoe fijn om dan te ervaren dat ieder op haar eigen manier uiteindelijk toch haar vleugels heeft uitgevouwen.

Symbolisch tekenden we onszelf als vlinder.

Schrijvend over de dingen en gewoontes die we graag kwijtwillen en de dingen en gewoontes die we wel graag willen houden, ontdekte ik dat in de dingen die ik wil houden er ook aspecten zitten van wat ik juist niet wil. Ik wil bijvoorbeeld wel blijven uitreiken naar mensen, maar niet het gevoel hebben dat ik daarin altijd het voortouw moet nemen.

Ook mensen komen en gaan in ons leven. We schreven een brief aan iemand van wie we afscheid moesten nemen, wat zouden we nog willen zeggen?

Ik schreef een brief naar mijn zwager die net overleden is, hoe zijn dood me nog meer confronteert met onze sterfelijkheid en hoe moeilijk ik het vind om het verdriet en gemis bij mijn schoonzus te zien.

Tenslotte schreven we een sneeuwbal naar aanleiding van de bekende regels van Franciscus van Assisi:

Geef me de moed om te veranderen wat ik kan veranderen.
Geef me de wijsheid om te accepteren wat ik niet kan veranderen.

Geef me het inzicht om het verschil tussen beide te zien.

Moed

En wilskracht

Om te accepteren

Milder worden naar mezelf

En loslaten helpt me daarbij.

Soms lukt accepteren nog niet

Wel kom ik steeds dichter bij aanvaarden

Aanvaarden dat het leven soms wat anders loopt

Anders dan ik graag zou willen, vind ik jammer.

Maar kan gelukkig steeds beter meebewegen met dat wat is.

Het was weer een mooie stromende dinsdagochtend.

De derde dinsdag van oktober, 18 oktober zijn we weer in Eetcafé Pluim met een nieuw thema. Wie weet tot dan !

Henriëtte Maas