‘Het is weer zomer en wat een zomer! Het grondwaterpeil heeft hoogtes bereikt die sinds jaren niet meer gezien zijn. Een van de weinige bijkomede voordelen is dat ik mij tuin niet heb hoeven sproeien.’

‘Maak je geen zorgen, het blijkt dat het toch gaat gebeuren. Als de zon eenmaal gaat schijnen, dan rijzen de temperaturen meteen de pan uit. Maar dan doemt wel een nieuw probleem op; ik sta dan voor mijn kast in een existentiële crisis. Waarom, vraag je? Omdat ik dit jaar heb besloten mee te gaan met de nieuwste trend: de klimaat adaptieve zomergarderobe. Ja, je hoort het goed. Het is hét modeantwoord op de klimaatverandering. Want wie had gedacht dat onze strijd tegen de opwarming van de aarde ooit de inhoud van onze kledingkasten zou beïnvloeden?

Laat ik beginnen met het onvermijdelijke: de materialen. Adieu, synthetische vezels! Hallo, organische katoen, linnen en bamboe. De mode-industrie vertelt ons al jaren dat deze stoffen niet alleen goed voor het milieu zijn, maar ook voor ons eigen comfort. Maar laat me je vertellen, de realiteit is iets minder rooskleurig. Linnen, bijvoorbeeld, lijkt in de modewereld de heilige graal van zomermaterialen te zijn. Maar in de echte wereld? Het is alsof je jezelf wikkelt in een lomp, krassend gordijn. Elke poging tot elegantie wordt verpest door de hardnekkige kreukels die zich vormen zodra je zelfs maar denkt aan zitten. En dan bamboe: ik had hoge verwachtingen, maar het blijkt dat het meer geschikt is voor het bouwen van panda-kooien dan voor het maken van een flatterende zomerjurk.

En dan de kleuren. De modegoeroes zweren bij lichte kleuren die de zon weerkaatsen en zo helpen om koel te blijven. Dus hier ben ik, gehuld in wit en beige, alsof ik een verpleegster op vakantie ben of een wandelende strandtent. Iedere vlek is zichtbaar van een kilometer afstand, wat betekent dat ik tijdens de lunch op een salade van lucht en water zit te knabbelen uit angst voor een desastreuze tomatensaus-situatie, of een rode wijnvlek die er nooit meer uit gaat.

Nu het ontwerp. Je kunt de hitte wel ontwijken met luchtige ontwerpen, maar laten we eerlijk zijn, sommige van deze “klimaat adaptieve” creaties zien eruit alsof ze zijn ontworpen door iemand die nog nooit een zomerdag buiten heeft doorgebracht. Wijde, vormeloze jurken en rokken die bij elke zuchtje wind omhoog waaien, laten je achter je kledingstuk aanrennen alsof je in een slapstickfilm speelt. En vergeet de milieuvriendelijke schoenen niet, gemaakt van gerecyclede materialen. Ze zijn misschien duurzaam, maar na een dag door de stad te hebben gelopen, voelen mijn voeten aan alsof ik op een bed van nagels heb gelopen. Om van de zweetdampen maar te zwijgen.

‘Maar er is hoop voor je. Accessoires! De modieuze zonnehoed die kan toch niet ontbreken, ook nog eens goed voor de tere huid.’ ‘De oversized, strooien hoed die schaduw biedt aan een heel gezelschap? Die hoed? Dat oogt leuk maar creëert een nieuw probleem, het past nergens in of op. Je kunt er geen deur mee doorgaan, laat staan in een auto stappen zonder de helft van je uitzicht te blokkeren. En dan is er ook nog de herbruikbare waterfles, onmisbaar in de strijd tegen uitdroging. Helaas is de enige plek waar ik het kan dragen een lompe rugzak die mijn zorgvuldig gecureerde outfit ruïneert.

Toch moet ik je ondanks alle uitdagingen, toegeven dat ik wel iets leer: je kunt je kleden voor de planeet zonder al je modegevoel op te offeren. Het vergt alleen een beetje meer creativiteit en vooral veel zelfspot. Dus als je me deze zomer tegenkomt, zwetend in mijn gekreukte linnen jurk, met mijn oversized hoed balancerend op mijn hoofd en mijn rugzak gevuld met herbruikbare flessen, lach dan maar even. Want we proberen allemaal ons steentje bij te dragen aan een betere wereld, al is het soms met vallen en opstaan – en veel kreukels.’

Kraantje