Het doet een mens goed, om geregeld de zinnen te verzetten. Er even tussenuit te gaan, een andere omgeving te gaan verkennen of simpelweg te gaan genieten van de tuin die je omringt. Maar het is niet mogelijk om in je leven even de pauzeknop in te gaan drukken, even voor niets of niemand open te doen en de bel de bel te laten, de deur gesloten te houden en de gordijnen desnoods dicht. Een vorm van alleen op de wereld in een andersoortige context. Start met nadenken, met reflecteren, een prachtig woord want het betekent oorspronkelijk ‘je weer over iets te gaan buigen.’ Stelt Dieksta in zijn column op maandag. Waar ik dan weer met groot genoegen gebruik van maak. Was het alleen maar door het feit dat de Flessenpost Alkmaar veertien dagen (14!) dagen op ‘on hold’ is komen te staan. Simpelweg omdat onze redactrice elders vertoefde.

Het woord pauze komt van het Oudgriekse woord ‘pauein’ dat zoiets betekent als ‘doen stilhouden. ‘ In de oorspronkelijke betekenis is een pauze daarom een tijdspanne waarin we ons stilhouden. Waarin we niet praten of met allerlei prikkelbronnen of apparaten in de weer zijn, maar gedachten en gevoelens laten opkomen en stilstaan.

Maar kan dat wel in de wereld waarin wij momenteel terecht zijn gekomen? Waarin conflicten wereldwijd naar voren komen? In een wereld waarbij een gevoel is ontstaan tussen een Wij en een Zij? En waar polarisatie aan de orde van de dag is? Waarbij wij met afgunst kijken naar de ander. En tegenspraak niet altijd geoorloofd is? En in de rust van een wedstrijd de voor- en tegenstanders met elkaar op de vuist gaan? Om maar weer eens wat platitudes naar voren. Waarbij het een haaks op het andere staat?

Veelbetekenend daarom dat de moderne neuropsychologie en de eeuwenoude filosofie van het Taoisme op dit punt zo uitdrukkelijk overeenkomen. Ze zeggen beide hoe meer je je inspant om een uitdrukking, een naam of zin in je geheugen te vinden, hoe verder die uit je bewustzijn lijkt weg te glippen. Terwijl als je stopt met je zo in  te spannen die naam of  inhoud zich vaak vrijwel meteen meldt. Taoisten noemen dit principe de leegte of ‘Wu Wei. Om iets te kunnen vullen moet het eerst leeg worden gemaakt. En dat verschil dient dan weer de Westerse mens met Oosterse wijsheid in te gaan vullen.

Daar hebben we in het algemeen geen tijd voor. Of we denken daar geen tijd voor te hebben. Maken er daarom ook geen tijd voor. Want wat had je niet allemaal kunnen doen? Maar iets laten door niet te doen duidt ook op een invulling. Je gedachten de vrije loop laten. Je blik voor een tijd op oneindig of simpelweg op je rug liggend de schapenwolkjes gaan tellen. Wanneer immers dat ene schaap over de dam is, zullen vele schapen gaan volgen, om jou vervolgens in slaap te laten vallen. Denk, doe en laat!

ikWik