Waardevolle stappen in ‘Apples’
Column: Lumière
Gepubliceerd: 8 april 2022
In de Griekse film Apples (2020) van Christos Nikou gaat over identiteit en het creëren van deze. Wanneer Aris zijn geheugen verliest moet hij een speciaal programma in die hem helpt een nieuw leven met nieuwe herinneringen op te bouwen. Apples is een tikje surrealistisch, mooi gefilmd en uitmuntend uitgelicht. Beeld technisch zit de film prachtig in elkaar. Toch kan hij wat traag zijn voor sommigen, maar voor mensen die het geduld hebben is er een mooie contemplatieve ervaring te beleven. Wat is identiteit, hoe kom je eraan en belangrijker nog; wat is de waarde ervan?
Wanneer alle ervaringen dwangmatig middels een camera vastgelegd moeten worden, kan het zomaar zijn dat de waarde van het moment verdwijnt en al je ervaringen niks meer worden dan een foto album, rijp voor inspectie voor buitenstaanders. Wanneer je dwangmatig bepaalde stappen moet zetten in de maatschappij om je een functionerend persoon te maken, wat is dan de waarde van de stappen?
Het is een leuk gedachte-experiment. Als je een dokter zou hebben die je vertelt wat je wanneer moet doen. Dat je moet leren fietsen, of in de kroeg een meisje moet versieren. Zouden die momenten nog overwinningen zijn, of zou het leeg worden. De grap is hier natuurlijk dat, hoewel we (meestal) geen dokter hebben die ons de sociaal verwachte levensstappen voorschrijft, we sociale kringen hebben die dit doen. Het zijn onze ouders die ons op de fiets zetten en onze vrienden die ons op een meisje afduwen. Betekent dit dan dat het allemaal een lege verzameling van momenten is. Of wordt het pas leeg als we gedwongen worden door mensen die niet om ons geven?
Ik durf het niet te zeggen.
Lumière
Apples draait zaterdag 9 april in Filmhuis Alkmaar.
Klik hier voor tickets en de trailer.