De automaat
Column: Gerard Walters
Gepubliceerd: 20 september 2024
Wie kent ze niet, de automaten voor van alles en nog wat. Ze waren er voor toverballen en ander snoepgoed. De snackbars door heel Nederland maakten er gebruik van, de FEBO is er groot mee geworden. Tegenwoordig vind je ze ook in casino’s, bij de een krijg je er nog iets voor terug, weliswaar niet het gezondste, maar toch. En bij de ander ben je meestal je geld kwijt. Maar terug naar de automatiek. In de jaren 60 had je Hulskamp in de Houttil, voor een kwartje kon je dan kiezen tussen croquetten,een bal gehakt of knakworst. Later werd het ook internationaler de bamischijf en nasischijf deden hun intrede. Ze hebben de tijd overleeft ook nu vinden al deze producten nog grif aftrek. Volgens de cijfers van het CBS
zijn er in 2024 19.000 fastfood bedrijven dat is de helft meer dan in 2014!
Aan de ene kant lezen we dat puur en gezond eten in opkomst is, er zijn allerlei positieve initiatieven maar de meeste zijn kleinschalige particuliere projecten en daar is de uitstraling meer regionaal dan landelijk. De voedselindustrie maakt daar dankbaar gebruik van met hun landelijke supermarkten en blaadjes met prachtige foto’s, recepten en aanbiedingen.
Triest maar waar voor een purist die graag kookt. Maar wie doet dat nog, koken! Hoe moet dat? Tja als dat het uitgangspunt is, is die automatiek een prima alternatief.
Het lijkt zelfs doorgedrongen te zijn in de verzorgingshuizen las ik laatst. Een aantal verzorgingshuizen in het Gooi experimenteren met de automaat, daar is ie weer. Een wijze raad van bestuur overweegt om de ouderen via de automaat snacks aan te bieden. Het zou vernieuwend zijn en, het belangrijkste argument, er zou minder personeel nodig zijn, dat vertelden ze niet aan hun bewoners. Even wennen, maar op elk moment van de dag kunnen snacken is erg gast vriendelijk, toch? Als je nog geen medicijnen gebruikt dan zal dat gouw over zijn. Straks ook de “pillen” in een vakje?
Laten we er maar een grap over maken. Maar dat is het natuurlijk niet. Het is in- en intriest als ouderen zo gevoed gaan worden. De meeste hebben door hard werken Nederland helpen opbouwen en ze dan zo hun welverdiende oude dag te laten ervaren is toch wel triest.
Lang geleden kreeg je van je moeder als je koorts, griep of ander “meleur” had zelf getrokken kippenbouillon en was je met 2 dagen al weer op de benen. Ze zette een pan met water op, een in stukken gehakte soepkip erin, aan de kook brengen, afschuimen, bouquet erbij van prei, wortel, ui, kruidnagel, tijm, rozemarijn, laurier, peperkorrels. Als de kip gaar was pluk je het vlees eraf, doet het karkas terug in de pan en laat nog een paar uur rustig pruttelen. Passeer de bouillon door een kaasdoek en zet terug
op het vuur. Snijd het kippenvlees klein doe er nog wat verse soepgroenten bij, laat alles nog even gaar worden en serveer.
Daar kan geen automatiek tegenop.
Gerard Walters
Deel
