Eerlijk gezegd houd ik mijn hart vast
Column IkWik
Gepubliceerd: 31 oktober 2025
HERFSTTIJ
De middeleeuwen zijn reeds lang voorbij, de vakbekwaamheid kent in zekere zin een achteruitgang en ook de gilden zijn reeds lang verleden tijd. Pleidooien zijn er door de eeuwen heen altijd wel geweest en wie de meeste stemmen binnenhaalde, was verzekerd van een baan. Dat deze veelal naar familieleden gingen, dat was simpelweg door het schuiven met gelden. Je kon mensen heel makkelijk overhalen door met duiten te gaan strooien.
Tegenwoordig gaat het anders. Maar toch zijn er middelen om ergens stemmen te gaan plukken door het werken met volmachten. Weliswaar in goed vertrouwen, maar het vertrouwen tegenwoordig wordt geregeld misbruikt. Ook dat is een kwalijke zaak. Wat daaraan te doen? Uitgaan van wantrouwen in plaats van vertrouwen of wat langer de kat uit de boom kijken? Eerlijk gezegd: ik weet het niet.
Neem nu bijvoorbeeld de PVV. Die partij staat garant voor de Partij van de Volks Verlakkerij. Of anders de SP. Waarbij die letters staan voor Steun Plaatselijk. Of wat voorheen als Partij voor de Arbeiders door het leven ging om vervolgens de Partij voor de Middenmoot te worden. Of de BBB wat staat voor de Bijzondere Burgers in Beweging. Het scheelt soms niet eens zoveel maar de wanklank van het dagelijks gebeuren staat haaks op datgene wat partijen naar voren weten te brengen.
En waar krachtstroom naar voren kan gaan komen, loop je de kans op een stroomstoring. Daar hoef je dan niet lang over na te Denken. Geenszins de bedoeling om Bij Twee vandaag stil te staan, wanneer je het met Een niet voor elkaar weet te krijgen. Een kolderiek samenspel van stemmen in nood, waarbij de uitkomst niet altijd te voorspellen valt.
Neen, je moet deze column maar met een grote grijns tot je nemen, zolang de uitslag nog niet bekend is, zolang kan het gaan duren voor een volgende combinatie van partijen de koers voor de toekomst gaat bepalen. Waarbij het nodige kraanwater bij de in Nederland geoogste wijn het moet afleggen tegen die van de buitenlandse. Alsof dat een vorm van zegeningen blijkt te zijn.
De profeten hebben het er maar druk mee. De gemoederen worden tot bedaren gebracht en waar voorheen Staat kon worden gemaakt door voorgaande kabinetten, heeft het er veel van dat de gevolgen nog steeds zichtbaar blijven. Neem nu bijvoorbeeld het ‘asielig’ beleid, het ‘omtzichtig’ benaderen van toestanden uit het recente verleden, dan wel het vermijden van het woord ‘omslachtig’, waarbij ik juist dit woord vermijd. Voor je het weet heb je de hete adem van de Partij voor de Dieren in je nek, want de kipstuckjes worden niet door iedereen gegeten.
Even serieus: de uitslag is mij op dit moment nog niet bekend en ik vraag me af hoelang het zal duren voor we een degelijk kabinet gaan krijgen. Eerlijk gezegd houd ik mijn hart vast.
IkWik