Even klaar mee
Column: Cindy Schrikkema-Stofberg
Gepubliceerd: 28 juni 2024
Al weken ben ik moe, intens moe. Ik word niet eens wakker van de wekker (nu kan dat ook komen omdat ik vrij zware pijnmedicatie inneem en werkelijk als een blok in slaap val binnen 5 minuten). Pas wanneer mijn man mij zachtjes aanraakt kom ik terug uit een donkere, rustige zone waarin er niets, maar dan ook niets, belangrijk is en ik nergens iets van mee krijg.
BAM… je moet je bed uit, ons jongste kind heeft ’s morgens vroeg nog schoolexamens, hop, koffie, ontbijt, klanten wachten. Tot voor kort stond ik altijd direct aan als ik wakker werd. Tot grote ergernis van mijn lieve echtgenoot, want die heeft het liefst dat ik mijn mond dicht hou en stil zit tot hij een tweede kop koffie op heeft en mijn energie aankan. Of althans hij zich er een beetje op kan voorbereiden.
De afgelopen paar weken sta ik uit merk ik. Mijn hoofd voelt als een… tja, waar kan je dit mee vergelijken? Een kokosnoot? Harde schaal en dan hoop zacht materiaal en vocht van binnen maar niet iets waarvan je denkt dat het je veel nut zal brengen.
De zomer was steeds ver te zoeken en ja ja, eindelijk na een paar jaar op de wachtlijst te hebben gestaan hebben mijn moeder en ik eindelijk zo’n schattig strand hokje voor het zomerseizoen. Zegge en schrijven is zij tot nu toe al 3x geweest en ik nog maar 1 keer. Alle keren dat het een beetje schier weer was dan raad je het al, was mijn agenda vol.
Gister was ik er even klaar mee.
Ik heb mijn agenda voor de komende week op ma/wo/do compleet schoongeveegd en alle afspraken afgezegd. Voor de maand juli en augustus bij zowel mijn man als mij zelf in de agenda een paar dagen geblokt met de tekst “NU even NIETS”.
Een oud-collega van mij deed dit ook altijd. Gewoon een aantal dagen in de maand een groot kruis doorheen. Nu even niets.. die dag ga je doen wat je zelf wil doen en als dat betekent dat je gewoon niets gaat doen dan is dat helemaal oké.
De koek is soms even op en we racen maar door, we staan altijd aan en niets is te gek, maar er komt een punt dat je het echt even zat bent. Dit hoort ook bij het leven, stil staan bij jezelf, wat heb je nodig en goed voor jezelf zorgen. Sta eens een momentje stil en vertel eens eerlijk. Heb jij ook het gevoel dat voordat je het weet er weer een week/maand voorbij is?
Jullie kunnen het vast wel raden, maar ik heb deze column geschreven tussen mijn 1e en mijn 2e kopje koffie, ik heb een hoop te doen vandaag. Heel veel plannen, nieuwe ideeën, vandaag mag het, want morgen heb ik een “vrije dag”. Mijn man kijkt al met een schuin oog naar mij en zet gauw zijn koptelefoon met muziek aan op zijn hoofd, want het duurt niet lang meer dan sta ik weer aan.
Cindy
Deel
