Mogelijk een doofpotje?
Column IkWik
Gepubliceerd: 26 september 2025
Hij stond in tweestrijd. Had het heft van zijn zwaard in zijn hand. En diende met een oplossing te komen. Zijn naam: Salomon. Een koning weliswaar, dat nam niet weg dat ook hij simpelweg een mens was. En mensen dienen nu eenmaal in hun leven beslissingen te nemen. Dat hem dit zwaar viel was voorspelbaar, dat hij een besluit had genomen het gevolg van het aanhoren van beide partijen. Maar dat dit hem zoveel moeite zou gaan kosten, ook dat had hij niet voorzien. Maar gelukkig kwam daar een geluid van een van die partijen. En hoefde hij zijn voornemen niet uit te voeren. Hetgeen veel opluchting naar voren bracht.
Dat wij in Nederland aan het radicaliseren zijn, ook dat wordt ons dagelijks duidelijk gemaakt. Zijn het geen demonstraties dan worden het wel rellen welke uit de hand gaan lopen. Waarbij antifa zich steeds meer begint te manifesteren. Waardoor er debatten in de Kamer worden gevoerd en men enigszins probeert om het niet uit de hand te laten lopen. Maar waar geweld niet geschuwd wordt. Het in bepaalde zin radicalen zijn die zich manifesteren. En openlijk geweld niet schuwen. Huiveringwekkend in zekere zin. Of noem het gewoon angstaanjagend. Koppen in het zand steken kan een volgende stap zijn in deze ontwikkeling.
Een hand boven het hoofd houden. Proberen om de aangebrachte schade nog enigszins te gaan vergoelijken. Gelijk ook een met ziekteverlof zijnde wethouder er niet voor schroomt om zijn raadszetel weer te gaan bemachtigen. Waarbij de huidige burgemeester hem als het ware het voordeel van de twijfel aanbiedt. Waar hij dan weer dankbaar gebruik van weet te maken. De ritselaar als het ware een nieuwe jas wordt aangeboden, niet stilstaat bij de gevolgen van zijn handelen. En waarbij het woord integriteit van een lappenjas is voorzien.
Om maar eens een platitude naar voren te gaan brengen. Ach, het valt achteraf toch wel mee. Het is immers een partij aangelegenheid. Dus gewoon, zand erover. Want ook de beschadigingen die naar voren zijn gekomen, die vallen wel weer glad te strijken. Gewoon overgeven aan de tijd welke vele wonden kan gaan genezen. Dat er wat littekens overblijven, ook daar valt weer mee te leven.
Niet dat ik de bedoeling heb om de persoon in kwestie in zijn hemd te laten staan, maar het zou de persoon goed kunnen doen om de eer aan zichzelf te houden. Nu heeft het veel weg dat hij zich geenszins bewust is van de schade welke hij aan zijn partij heeft toegebracht. Dat dit voor een deel ook afstraalt op de Gemeenteraad, ook dan betwijfel ik het inzicht wat van de man verwacht mag worden. Nu heeft het veel weg dat hij afgaat via de zijgang, omdat ook de achteruitgang wordt geblokkeerd.
Daar dienen we het mee te doen. En als er dan onderzoeken worden gedaan naar zijn handelen, zolang er geen sprake is dat fractiegelden in het geding zijn, blijft dat potje bestaan.
Mogelijk een doofpotje?!
IkWik