Kookles…
Column: Gerard Walters
Gepubliceerd: 19 april 2024
Mijn mobiel piept. Ik lees het bericht “Gerard ik heb je naam doorgekregen en wil graag met 7 mannen en mijzelf een kookles met elkaar doen, gaat dat lukken”?
Oeps, dat heb ik al een tijd niet meer gedaan, eerst maar eens bellen met buurthuis de Eenhoorn of er plek is en wat de voorwaarden zijn. Dat bleek snel geregeld. Even bellen naar Sjaan om de details door te nemen, wat gaan we maken en dan gezellig met elkaar opeten? Tijd en budget afgesproken en nadat ik ook een menuvoorstel had gedaan en toegezegd had dat ik het menu zou uitwerken door receptuur, werkbeschrijving en materiaal benodigdheden op te schrijven, werd ons gesprek beëindigd.
Het menu dat ik had voorgesteld bestond uit veel groenten en wat Hollands lamsvlees uit de
Schermer. Met een boodschappenlijstje naar Ekoplaza en shoppen maar. Voorgerecht: “gravad lax” van winterpeen met mosterd/dillesaus. Tussengerecht: gegratineerde bietjes met geitenkaas, rucola sla en bearnaisesaus. Het hoofdgerecht bestond uit aardappelgratin van zilte aardappelen (Texel), knolselderij, gewokte spitskool, met kummel en paddenstoelen. Geen dessert maar afsluiten met goede koffie of thee.
Alles bio en zoveel mogelijk uit de naaste omgeving. Waarom, vraag je je misschien af? Nou, ik was vorige week met een vriend naar de tentoonstelling “Food for Thought”, nu ook op NPO 2 op maandagavond in 4 afleveringen. Als je dan het maakproces van ons voedsel aanschouwt denk je misschien aan de ene kant wat geweldig, die automatisering in ons voedselsysteem, maar aan de andere kant zie je het (te) snelle arbeidsproces, de ontzettend grote kwekerijen en fokkerijen waar dierenleed nog niet meetelt bij de producenten. Alles is berekend op snelheid, productie en GELD met hoofdletters geschreven, omdat dit bepalend is voor het hele proces.
Oké, terug naar het koken!
Acht fysiotherapeuten, zeven mannen en een vrouw, melden zich rond de klok van half zes.
Na de receptuur te hebben uitgelegd gingen de mannen aan de slag, de dame in het gezelschap, kweet zich van algemene taken, wat zij uitstekend deed. De keuken van de Eenhoorn is royaal dus met 2 en 3 mannen per gerecht stond ieder op de juiste werkplek en ging men aan het werk. Praten en breien tegelijk, zijn ze vast gewend net als kappers. De handen doen het werk maar ondertussen kan er over van alles gepraat worden.
Wortels dun snijden op de machine, sla wassen, komkommer schoonmaken, radijs snijden en het belangrijkste de mosterd/dille saus maken waar de gesneden wortelen (eerst blancheren) in gemarineerd worden. Een uurtje wegzetten voor gebruik. De bietjes had ik zelf al gekookt, duurt toch zo’n kleine twee uur, dan een stevige crème maken van de geitenkaas met wat room en kruiden. Quastriek trekken voor de bearnaise en boter smelten.
Dan het lamsvlees prepareren, koteletjes schoonmaken en mooie biefstukjes uit de bout snijden. De afsnijdsels bij de saus doen, even laten trekken en dan zeven. Het vlees braden, groenten roerbakken en op smaak brengen als de gratin ook klaar is kan het geserveerd worden. Vlot werd het voorgerecht geserveerd, daarna de warme bietjes en als pièce de résistance het lamsvlees. De mannen en dame genoten, en na mooie woorden voor en door Bart werd de avond afgesloten. Heerlijk zo’n teambuildings diner.
Gerard Walters
Deel
