Houd het hart zacht
Column: John van der Rhee
Gepubliceerd: 17 mei 2024
Oorlog en polarisatie hebben invloed op hoe we met elkaar omgaan. Dat komt door onszelf, door wat we zien in onze media-bubbel, en hoe we het daar met elkaar over hebben.
De Russen gebruiken de lente voor een nieuw offensief om Oekraine verder te verzwakken (wat hopelijk niet lukt), en er blijven vele, te veel, burgerslachtoffers vallen bij de door Hamas veroorzaakte oorlog in Gaza. Dat zie je echter niet terug in de UN-cijfers, omdat die gebaseerd waren op Hamas-informatie. Die blijken voor het gemak alles verdubbeld te hebben in hun berichtgeving…. Niet voor niets zeggen goede journalisten dat het eerste slachtoffer van een oorlog altijd de waarheid is.
In de tussentijd worden universiteitsgebouwen bezet en vernield, vinden er halve veldslagen plaats in Amsterdam met Engelstalige gemaskerde raddraaiers, en verdwijnt elke gerechtvaardigde demonstratie en elke poging tot dialoog, in de mist van traangas en antisemitische leuzen.
Of we met deze demonstraties, de reacties en tegenreacties daarop, de situatie in het Midden-Oosten kunnen verbeteren of beïnvloeden, betwijfel ik ten zeerste. Of we daarmee onze eigen samenleving beïnvloeden? Daarop kan het antwoord alleen maar “ja” zijn.
En die invloed is m.i. slecht. Want we polariseren meer en meer, over onderwerpen waar we niets aan kunnen doen. We kunnen alleen in onze eigen omgeving ons best doen om zaken met, en voor elkaar te regelen.
En daarom wil ik u voorstellen om eens naar Natascha van Weezel te luisteren, te kijken of te lezen. Zij heeft woensdagavond 15 mei de Arondeus lezing gegeven, en voor mij de kern geraakt van wat er aan de hand is in Nederland, en dus ook bij ons in Alkmaar.
Haar vader Max gaf zijn dochter Natascha de wijze les om mensen als individuen te zien, en niet als groep. En om “het hart zacht te houden”.
Dat lijkt steeds minder het geval te zijn in de media, die kunnen scoren met het creëren of uitvergroten van ophef en polarisatie. Ook in de politiek is ophef en polarisatie een manier geworden om aandacht van de media, de kiezer en het land te kunnen verkrijgen. En daar doen wij vaak zelf ook aan mee, als (lokaal) politicus, en bijna ongemerkt ook als mens.
Maar Natascha van Weezel houdt zich vast aan het radicale midden. De nuance. Ondanks alle antisemitische drek die zij over zich krijgt, en de eis van alle kanten dat ze “partij kiest”. Maar zij is voor zowel Palestina als voor Israël. Zij is tegen Hamas en tegen Netanyahu. Klinkt uiteraard niet onlogisch, maar die nuance is helaas niet meer vanzelfsprekend.
Ook ikzelf ben na de mensonterende pogrom door Hamas op 7 oktober fel geworden. Ik heb op mijn eigen manier geprobeerd wel ergens de nuance te behouden, maar dat is moeilijk, en dat zal moeilijk blijven.
Ik ben daarom heel bewust naar deze Arondeus lezing gegaan. De les om het hart zacht te houden kwam diep bij mij binnen. Of het allemaal gaat lukken om meer mensen dat radicale midden te laten voelen, dat weet ik niet. Maar dat het de moeite waard is om te proberen weet ik wel. Natascha geeft het door aan haar zoontje Max, en ik probeer het deze Pinksterdagen met dit stukje te doen. Houd het hart zacht.
John van der Rhee
Deel
