Een ballon, een ballon, een ballonnetje
Column: Peter Visser
Gepubliceerd: 17 september 2021
Als beginnend columnist, ga ik me waarschijnlijk op glad ijs begeven. Ik wil het namelijk over politiek hebben. Ga ik me uitlaten over de kleur? Zeker niet, dat mag en kan gelukkig iedereen voor zichzelf bepalen. Ik ga mezelf wel steeds meer afvragen of politici nog wel aansluiten bij de werkelijkheid, want inmiddels zie ik politiek als volgt: het lijkt erop dat politiek een ballon is. In die ballon is het een vrij speelveld voor de deelnemers. Ze mogen tegen elkaar zeggen wat ze willen en ze mogen doen en laten wat ze willen. Dat wil zeggen binnen die ballon. Buiten die ballon zitten wij en als wij wat vinden, over wat er binnen die ballon gebeurt, zijn ze gelijk verontwaardigd of zelfs boos. Dat is eigenlijk gek, want je zou denken dat ze daar zitten voor ons. Daar heb ik wel steeds meer twijfels over. Of het nou landelijk of plaatselijk is: je ontwaart een gelijke politieke trend, namelijk die van de ballon.
Laat ik eens landelijk beginnen: ze laten ruim voor het einde van de rit de boel ploffen, handen vrij dus voor verkiezingen. De uitslag is duidelijk lijkt mij, want een uitslag is altijd duidelijk: de wens van de gemiddelde kiezer. Daar luisteren de bewoners van de ballon niet naar om vervolgens een half jaar te formeren, wat niet lukt, omdat ze elkaar de tent uitvechten. Wel sturen ze regelgeving de ballon uit, die uitlegbaar is op wel 1.000 verschillende manieren. Buiten de ballon komen daardoor steeds meer mensen tegenover elkaar te staan en dat vinden ze in de ballon heel gek.
Plaatselijk hebben we ook een ballon. Daar is inmiddels ook de meeste lucht uit. We hebben geen stadsregering meer en daar hebben ze binnen de ballon allemaal een excuus voor. De ene helft ging stiekem afspreken en de andere helft vond dat belachelijk. Voor allebei is wat te zeggen. Wat ze ook hadden kunnen zeggen is ‘sorry’, maar sorry is binnen de ballon een beladen woord. Aan de ene kant toon je zwakte door ‘sorry’ te zeggen en aan de andere kant toon je kracht door ‘sorry’ op te blazen.
Binnen de ballon snappen ze allemaal hoe dit werkt, maar buiten de ballon snappen ze (wij dus) er niks meer van. Twee prima wethouders zitten werkeloos thuis, verschillende belangrijke items, waaronder woningnood, lopen minimaal ernstig vertraging op en Alkmaar heeft imagoschade.
In de ballon is dit een normale manier van denken. Iedereen heeft de handen weer vrij om de verkiezingen zo goed mogelijk voor te bereiden en de buitenbalonners het idee te geven, dat ze heel belangrijk zijn voor minimaal een half jaar. Daarna kruipt iedereen weer terug in de ballon, gaat er een knoopje in en begint alles weer van voor af aan.
Nou, beste binnenbalonners, wij buitenballoners gaan jullie systeem natuurlijk niet veranderen, maar als jullie toch weer in die ballon kruipen, doe dan je best om een doorzichtige ballon te maken, zodat je in ieder geval de buitenballonners kunt zien zwaaien. Want wij buitenballoners moeten toch minimaal het idee krijgen, dat jullie volksvertegenwoordigers zijn en geen partijvertegenwoordigers.
Mijn moeder zaliger zei altijd al: ‘Als stemmen had geholpen, hadden ze het wel verboden.’ Alstublieft, laat haar geen gelijk krijgen.
Peter Visser