Lijken op je moeder
Column: Cindy Schrikkema-Stofberg
Gepubliceerd: 23 februari 2024
Afgelopen week zat mijn man te lunchen met onze oudste twee kinderen. Super gezellige gesprekken en onze dochter flapt er iets uit waardoor onze oudste zoon direct zegt “jeetje nu lijk je net mama, die flapt ook altijd alles er zo maar uit”.
Grappig genoeg gaan we allemaal stiekem toch een beetje op onze ouders lijken. Vader of moeder, we krijgen toch wel trekjes van ze mee.
Ik moet zeggen dat ik mij er nooit zo druk over heb gemaakt want ik heb een geweldige moeder waar ik graag op lijk maar ik ken ook mensen die hun moeders verschrikkelijk vinden en letterlijk gevraagd hebben om te waarschuwen als ze soort gelijk gedrag gaan vertonen. (Voor die personen, het spijt mij maar idd kijk maar eens goed in de spiegel).
Als ik in onze familieboom blijf hangen dan zie ik trekjes van mijn oma, mijn moeder, in mijzelf en vervolgens naar mijn dochter. Ik moet er wel een beetje om grinniken. Uiteraard zitten er ook wel trekjes bij die wij wat minder leuk ervaren maar hey het maakt ons ook weer ons.
Toch heeft het niet altijd met bloedband te maken. Ik ben er van overtuigd dat opvoeding, het nest waar je in opgeroeid heel veel invloed heeft in een stuk gedrag. Zo herken ik in mijn oudste broer ook echt wel trekjes van onze (stief)vader. God wat vind ik dat eigenlijk een rot woord zeg!
Stief doet namelijk “gemeen” aan, zo las ik vroeger boeken die gingen over een boze stiefmoeder en vaak hadden ze dan een naam in de trend van “Nora”. Je kunt je dan ook wel voorstellen denk ik hoe ik mij voelde toen mijn vader op een dag bekent maakte een nieuwe vriendin te hebben en die heette “Nora”.
Ik kan jullie vertellen dat die boeken in dit geval er 100% naast zaten want mijn Nora is een van de zachtaardigste mensen die ik ken. Echt een soort tweede moeder.
Maar terug naar mijn “Stief”vader, in mijn spreekwereld heb ik het wanneer ik over hem praat, het altijd over mijn vader want zo voelt hij ook voor mij. Hij is er mijn hele leven geweest en heeft met zo veel liefde voor mijn broer en mij gezorgd. Dan zeggen mensen ook vaak dat een meisje een partner uitkiest die op haar vader lijkt.
Ze lijken qua uiterlijk dan niet op elkaar maar mijn man en mijn vader hebben wel veel dezelfde karakter eigenschappen. Erg down to earth, straight forward etc.
Dit is ook weer zo’n puntje waar ik dan op mijn moeder lijk? De keuze van mijn levenspartner?
Mijn moeder is mijn beste vriendin, natuurlijk niet altijd zo geweest want in de pubertijd was ik een draak en vond ik haar vaak maar stom. Dat hoort erbij, de moeder dochter relatie die soms (nog steeds af en toe) even kan knallen. Ook dat is iets wat ik heb met mijn eigen dochter. We kunnen soms heerlijk botsen maar linksom of rechtsom weten we ook dat er altijd onvoorwaardelijke liefde is.
Ik heb nu 4 generaties vrouwen in mijn leven en eerlijk is eerlijk .. ik hoop allemaal dat we heel veel van mijn moeder mee krijgen want een fijner mens kan ik mij niet bedenken.
Ik begin (gelukkig) steeds meer op mijn moeder te lijken.
Cindy