Turbulentie
Column: ikWik
Gepubliceerd: 11 november 2022
Tel je zegeningen, zou ik willen stellen. Grote kans wanneer je je blik op andere elementen richt, zeker in deze turbulente tijden. Je de vanzelfsprekendheid met verwondering aanschouwt en stilstaat bij alles wat je doet en desnoods laat. Het ritueel van het ochtendgloren, het licht dat de dag je geeft en het gemak waarmee je opstaat. Het wassen en het aankleden, het wel of niet gebruik maken van een ontbijt, de gordijnen opent en de zon laat schijnen. En het feit dat al jouw zintuigen je in staat stellen om dit geheel te ondergaan. De kleuren die je ziet nu de herfst van zich laat horen, een duif niet veel beter weet dan te koeren, het geluid van een auto die passeert en ergens veel verder weg een sirene die allengs in geluid toeneemt. Want ook die dingen gaan gewoon door.
Het gemak dat de mens dient en het gegeven dat een gebakken eitje met wat peper en zout je in staat stelt om daarvan te genieten. Koffie dan wel thee gebruikt en de kraan die je opent om water tot je te nemen. Het feit dat je kunt kauwen, het doorslikken een automatisme is en wanneer je aandrang bespeurt, je daar ook op je gemak gebruik van maakt. Het kunnen bewegen, het verplaatsen van dingen, het plantje dat water behoeft en de bos bloemen die voor nog meer kleur zorg dragen. Dat je je verstaanbaar kunt maken ten opzichte van anderen, je partner die de vraag stelt wat te gaan eten, het doen van boodschappen en het besluit neemt om juist die dag wat aan je voornemens te gaan doen. Het vlees dat suddert in de pan, en het gemak waarop je besluit om lekker te gaan rusten, de krant te laten voor wat deze is en een boek te pakken wat voor afleiding zorgt.
Je gedachten even op een ander spoor, de blaadjes die ervoor zorgen dat je met de bezem in de weer gaat, de buurvrouw die om een praatje verlegen zit, de ramen te gaan wassen en de wasmachine die gereed is om een volgende was te gaan draaien. Je besluit om tegen vijven een drankje in te schenken en vooruit, ook maar wat borrelhapjes daarbij. En uitkijkt naar de vrienden die ’s avonds niet alleen op visite komen, maar ook om nog even een kaartje te gaan leggen. En onderwijl genieten van de gesprekken die zich dan voordoen. Over de kinderen en mogelijke kleinkinderen, over de facturen die er dit keer niet om liegen en te weten dat je in staat bent om die te betalen, zorgen ervoor dat die zorgen in ieder geval niet jouw leven van stress voorzien. Het feit dat je je bewust bent dat je ouder wordt, dat de maaltijden die je voorgeschoteld krijgt nog steeds aan je smaak en behoefte voldoen, dat dat ouderwetse Bloemkoolsausje je weer herinnert aan vroeger en dat de teil een gelegenheid bood om als een gezin de warmte van dat nest te ontvangen.
Maar hoevelen hoor je momenteel klagen? Voor hoevelen schijnt de zon steeds minder? Hoevelen dienen zich tevreden te stellen met boterhammen met die tevredenheid? Vaak is het gewoon een kwestie van een knop omdraaien: knopen kun je tellen naast je zegeningen. Het is simpelweg een kwestie van DOEN!
ikWik