Ik mis mijn vader
Column: Fernando Jonker
Gepubliceerd: 25 juni 2021
Gemiddeld valt er per jaar 875 mm regen, afgelopen weekend viel er 121 mm regen in een half uur. Het was niet te overzien. De eerste gasten hadden al plaatsgenomen, dronken een drankje en waren aan het wachten op de eerste gerechten. Mark hield het buienalarm in de gaten en voorspelde rond 18:05 een flinke regenbui. Aangezien ik thuis de ramen open had laten staan, liep ik snel daar snel heen en sloot de ramen om leed te voorkomen. Eenmaal thuis (net op tijd) stortte de regen naar beneden. Ik keek op mijn telefoon, 18:05, Mark had gelijk! Even probeerde ik de bui af te gewacht, maar zag al snel dat het niet zomaar over zou zijn. Met een windjack boven mijn hoofd ging ik weer richting Fernando’s. Het resultaat? Zeik en zeik nat.
Eenmaal achter de pas (daar waar de bordjes worden opgemaakt voordat ze naar de gasten gaan) begon er water uit de spotverlichting te druppelen. Mark pakte een bak om de druppels op te vangen, maar tegelijkertijd liep het water ook langs de warmtelampen, de kassa en uit het plafond in de keuken naar beneden. Nu heb ik wel eerder een lekkage meegemaakt, maar op deze manier was voor mij en het team nieuw. Snel heb ik onze elektricien Fung (eigenaar WF-elektro) gebeld en laten uitgelegd wat er aan de hand was. ‘Jongens, shut down the kitchen! Dit is te gevaarlijk, ik kom eraan’. Fung is de beste elektricien die je je kunt wensen. Bij Fernando’s heeft hij de volledige elektra gedaan en altijd staat hij voor ons klaar. Daarvoor veel dank!
Gelukkig werd het die avond opgelost en hebben kregen we veel begrip gekregen van onze gasten. Nadat dit achter de rug was, verschijnt er een bericht van mijn vader. Mijn vader is een man van weinig woorden, maar wat hij zegt is altijd waar. Aan zijn adviezen heb ik heel veel gehad. Fernando’s was ook één van de locaties waar hij voor het eerst zei: ‘Fernando en Mark, dit zou nog wel eens wat kunnen worden’. En gelijk kreeg hij. Hij vraagt hoe het met mij en mijn vriendin gaat, hoe de heropening van het restaurant geweest is, of wij al een coronavaccinatie hebben gehad en dat het alweer even geleden is dat we elkaar hebben gesproken. Gedurende corona is mijn vader niet of nauwelijks de deur uit geweest. Het bleef bij een rondje fietsen en hobbyen in de tuin. Op visite bij vrienden en familie deed hij niet, omdat corona hem beangstigde en ik heb dat altijd gerespecteerd. Doordat hij de deur niet echt uitkwam, spraken we heel af en toe af in de tuin op afstand en we hebben wel eens een rondje gewandeld. Mijn vader is een gezelligheidmens en ik vond het heel erg om te zien dat zijn sociale leven drastisch werd ingekort. Ik nam mij voor om mijn vader zo nu en dan te bellen om even bij te praten en te kletsen over van alles en nog wat.
Hoe ouder ik word, hoe meer ik de beste man begin te missen. Hij is er altijd voor mij geweest. Stelde nooit teveel vragen als ik weer eens wat had uitgespookt en één blik was genoeg om te weten hoe hij erover dacht. Nooit heeft hij mij veroordeeld of verteld wat ik wel en niet moest doen.
Ook dit jaar ging Vaderdag aan ons voorbij. Twee dagen na Vaderdag is hij jarig en hij gaf aan zijn verjaardag dit jaar niet te vieren. Inmiddels is mijn vader gevaccineerd en dat zorgt ervoor dat zijn sociale leven zich weer uitbreidt. Hij informeerde of Fernando’s nog plekje voor twee personen had om te komen eten. Dat deed mij goed, eindelijk weer eens voor mijn vader en zijn vriendin koken. Mijn vriendin stelt voor om hem op zijn verjaardag te verrassen met een bloemetje en kaartje. Goed idee! Ik stel voor om twee kleine tiramisu-taartjes te maken en die met mijn vriendin en mijn dochters langs te brengen en in de auto stellen de meiden nog voor om voor opa Kees te zingen. De vriendin van mijn vader opent de deur: ‘Hey lieverds, kom maar even binnen, we zijn net klaar met eten’. Als we in de woonkamer staan beginnen we ‘Lang zal hij leven’ te zingen en de vreugde is van het gezicht van mijn vaders af te lezen en blij verrast hoort hij ons aan. Ik hoop dat het een mooie herinnering is voor later en voel dat het hem goed doet. Hopelijk vieren we volgend jaar Vaderdag en zijn verjaardag zoals het hoort…
Fernando Jonker